Grafika - Ważny komunikat

Test T-SPOT.COVID – OCENA KOMÓRKOWEJ ODPOWIEDZI IMMUNOLOGICZNEJ w naszym Szpitalu

W naszym Małopolskim Centralnym Laboratorium Diagnostyki Prątka Gruźlicy przy ul. Ułanów 29 można wykonać test T-SPOT.COVID przeznaczony do jakościowego wykrywania komórkowej odpowiedzi immunologicznej w wyniku kontaktu z wirusem SARS-CoV-2 (odpowiedź na zakażenie lub szczepienie).

Krew na badanie T-SPOT.COVID pobierana jest na Oddziale Szybkiej Diagnostyki na terenie Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II przy ulicy Prądnickiej 80.

Od poniedziałku do środy w godzinach 7:00 – 10:00.

W razie pytań prosimy o kontakt 12 614-25-66

Materiał do badania:

Krew pełna pobrana na probówkę heparynowo-litową (min. 6 ml).

Opłata:

Przed pobraniem krwi na badanie należy uiścić opłatę (zgodnie z aktualnym cennikiem: 480zł) w kasie (budynek M-IV).

 

W wyniku zakażenia SARS-CoV-2 lub w wyniku szczepienia przeciwko COVID-19, w organizmie ludzkim, na skutek kontaktu z antygenami/antygenem* wirusa,  dochodzi do uczulenia limfocytów T naiwnych (dziewiczych).

Wyjaśnienie: Po przechorowaniu COVID-19, na skutek kontaktu z całym wirusem czyli zarówno  z białkiem S (białko kolca)  wirusa jak i białkiem N (białko nukleokapsydu)  uczulane są limfocyty T, to znaczy, że w przypadku kolejnego kontaktu z antygenami wirusa, limfocyty T wydzielają interferon gamma (INF- ɣ)  w wyniku pobudzenia przez oba te antygeny. Z kolei osoba po zaszczepieniu uzyska pozytywny wynik tylko w obrębie antygenu, którym jest białko S, ponieważ do produkcji szczepionek dostępnych na rynku, wykorzystano sekwencje genetyczne kodującą tylko białko S, które pozwala wirusowi wniknąć do komórki gospodarza. Szczepionka powoduje zatem wytwarzanie przez komórkę gospodarza wyłącznie białka S, na które reagują limfocyty T.

Test T-SPOT.COVID jest testem in vitro  przeznaczonym do jakościowego wykrywania komórkowej odpowiedzi immunologicznej na SARS-CoV-2 w oparciu o ocenę uwalniania interferonu gamma przez pobudzone swoistymi antygenami wirusa SARS-CoV-2 (białko kolca S, białko nukleokaspydu N) leukocyty krwi obwodowej człowieka.

Odpowiedź komórkowa jest generowana przed odpowiedzią humoralną, można ją zaobserwować już po ok. 1 tygodniu od wystąpienia objawów. U ok. 100% pacjentów po przejściu COVID-19 występują specyficzne dla SARS-CoV-2 limfocyty CD4+, a u 70% CD8+. Silne pobudzenie limfocytów T następowało również na skutek szczepienia szczepionkami dostępnymi na rynku. Jest to odpowiedź intensywna i długotrwała.

Specyficzne przeciwciała, które powstały na skutek zakażenia wirusem SARS-CoV-1 były wykrywalne po trzech latach od zakażenia u ok. 50% ozdrowieńców, ale w badaniach oceniających odporność humoralną po sześciu latach po przebyciu SARS nie wykazano obecności przeciwciał anty SARS-COv-1.

Natomiast w badaniach opublikowanych w lipcu 2020 roku udowodniono, że limfocyty T (reaktywne wobec antygenów SARS-CoV-1) są wciąż obecne  u ozdrowieńców, czyli po 17 latach od zakończenia epidemii SARS.

 

DLACZEGO WARTO BADAĆ ODPOWIEDŹ KOMÓRKOWĄ?

  • u części (2–10%) pacjentów przechodzących COVID-19 nie dochodzi do produkcji specyficznych przeciwciał,
  • najprawdopodobniej u około 10% pacjentów z objawami COVID-19 i 40% pacjentów, którzy przeszli chorobę asymptomatycznie zanikają przeciwciała IgG. W tym przypadku przebyte zakażenie można wykryć jedynie poprzez ocenę odpowiedzi komórkowej,
  • uważa się, że długo utrzymujące się limfocyty T są związane z silną ochroną immunologiczną, nawet przy braku detekcji przeciwciał,
  • osoby starsze i z grup ryzyka należą do pierwszych osób szczepionych, monitorowanie skuteczności szczepień może być u tych osób wskazane
  • Badania w kierunku komórkowej odpowiedzi immunologicznej stanowią dodatkowe narzędzie umożliwiające ocenę długotrwałej odpowiedzi immunologicznej na SARS-CoV-2 (również odpowiedzi poszczepiennej).

 

U KOGO WARTO BADAĆ ODPOWIEDŹ KOMÓRKOWĄ?

  • u osób zaszczepionych w celu monitorowania odpowiedzi poszczepiennej (skuteczności przyjętej szczepionki) – ocena odpowiedzi układu immunologicznego,
  • u osób zażywających leki immunosupresyjne
  • u osób przewlekle chorych, u pacjentów onkologicznych, u pacjentów po przeszczepach, u osób zakażonych wirusem HIV,
  • u osób powyżej 60 roku życia.