Agencja Badań Medycznych
Badanie finansowane ze środków budżetu państwa należących do Agencji Badań Medycznych, numer Projektu 2019/ABM/01/00049
Wpływ sakubitrylu/walsartanu w porównaniu z ramiprylem na przebudowę i funkcję lewej komory u pacjentów z niewydolnością serca o etiologii niedokrwiennej i pośredniej frakcji wyrzutowej – CRACOVIA-HF
Badanie kliniczne CRACOVIA-HF jest wieloośrodkowym, randomizowanym, badaniem oceniającym wpływ sakubitrylu/walsartanu w porównaniu z ramiprylem na przebudowę i funkcję lewej komory serca u pacjentów z HF o etiologii niedokrwiennej i pośrednią frakcją wyrzutową w okresie 12 miesięcznej terapii.
Do badania zostaną włączeni pacjenci z niedawno przebytym zawałem serca i obniżoną frakcją wyrzucania lewej komory w zakresie od 40 do 49%. Zaplanowano włączenie blisko 700 pacjentów, którzy będą rekrutowani od 2023 do 2026 roku. W celu określenia skuteczności stosowanej terapii przeprowadzona zostanie ocena czynności lewej komory z zastosowaniem najnowocześniejszych obrazowych narzędzi diagnostycznych takich jak rezonans magnetyczny serca czy badanie echokardiograficzne a także pomiar stężenia peptydów natriuretycznych, ocena wydolności czynnościowej w oparciu o sercowo-płucną próbę wysiłkową i 6-minutowy test marszu oraz ocena jakości życia.
Badanie jest koordynowane przez Głównego Badacza prof. dr hab. med. Jadwigę Nessler Kierownika Oddziału Klinicznego Choroby Wieńcowej i Niewydolności Serca Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II. Projekt będzie prowadzony w ramach utworzonego konsorcjum, w skład którego wchodzą następujące ośrodki:
– Lider: Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II (przedstawiciel: prof. dr hab. n. med. Jadwiga Nessler),
– Śląskie Centrum Chorób Serca (przedstawiciel: prof. dr hab. med. Mariusz Gąsior),
– Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy (przedstawiciel: dr hab. med. Tomasz Rywik prof. inst.).
Autorzy projektu zakładają, że na podstawie jego wyników nowy lek skubitryl/walsartan będzie można wprowadzić do zastosowania w praktyce klinicznej w nowej, licznej grupie docelowej chorych z objawami niewydolności serca po przebytym zawale mięśnia sercowego. Pozytywny wynik badania może wprowadzić przełom w leczeniu pacjentów z umiarkowanym uszkodzeniem niedokrwiennym serca skutkując ograniczeniem niekorzystnej przebudowy lewej komory, zapobiegając progresji objawów niewydolności serca a w efekcie będzie wiązał się z redukcją ryzyka zgonu, zapobiegał ponownym hospitalizacjom oraz podniesie jakość życia pacjentów z niewydolnością serca.
Całkowita wartość projektu: 28 650 280,00 zł
Wartość dofinansowania: 28 650 280,00 zł
Okres realizacji projektu: 22.06.2020 r. – 30.06.2027 r.
Badanie finansowane ze środków budżetu państwa należącego do Agencji Badań Medycznych, numer Projektu 2019/ABM/01/00037
EMpagliflozin and daPAgliflozin in patients hospiTalized for acute decompensated Heart failure – EMPATHY trial
Badanie kliniczne EMPATHY zaprojektowano jako badanie randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo, które zostanie przeprowadzone w populacji pacjentów z ostrą niewydolnością serca w celu porównania wpływu na rokowanie dwóch leków przeciwcukrzycowych z grupy inhibitorów SGLT-2 (dapagliflozyna i empagliflozyna).
Badanie będzie prowadzone w 12 ośrodkach kardiologicznych w całym kraju. Do badania włączonych zostanie ponad 1 300 pacjentów. Dodatkowo realizowane w ramach badania tzw. „biomarker substudy” pozwoli na określenie molekularnych mechanizmów odpowiedzialnych za efekt terapeutyczny badanych leków oraz ich wpływ na przebieg kliniczny ostrej niewydolności serca (AHF).
Badanie zostało zaprojektowane przez naukowców z Katedry i Zakładu Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, prof. Jolantę Siller-Matulę – głównego badacza projektu oraz prof. Marka Postułę. Kierownikiem Projektu w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II jest prof. dr hab. n. med. Jacek Legutko, kierujący Oddziałem Klinicznym Kardiologii Interwencyjnej z Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego.
Ponowne hospitalizacje pacjentów z niewydolnością serca (HF) spowodowane zaostrzeniem przebiegu choroby pozostają stałym wyzwaniem w opiece nad tą grupą chorych. Pomimo, że w ciągu ostatnich 5 lat osiągnięto poprawę w tym zakresie, nadal ponad 50% pacjentów jest przyjmowanych ponownie z powodu pogorszenia kontroli i pojawienia się objawów HF w ciągu kilku miesięcy od ostatniego epizodu zaostrzenia. Do tej pory nie wykazano, aby stosowane metody leczenia zaostrzenia HF zmniejszały śmiertelność. Jest to zatem leczenie, które pozwala na złagodzenie objawów, ale nie wpływa na długość życia i rokowanie pacjenta. Biorąc pod uwagę znaczące ryzyko związane z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową, istnieje niezaspokojone zapotrzebowanie na terapie modyfikujące przebieg choroby, które mają bezpośredni wpływ na rokowanie oraz samopoczucie pacjenta bez skutków ubocznych ograniczających optymalny sposób leczenia. W szczególności hospitalizacja z powodu HF jest wskaźnikiem niekorzystnego rokowania i wysokiej śmiertelności, zarówno wewnątrzszpitalnej, jak również po wypisie ze szpitala.
Dotychczasowe dane sugerują, że leki należące do grupy inhibitorów kotransportera glukozo-sodowego 2 (SGLT-2) mogą okazać się niezwykle cenne w leczeniu HF. U pacjentów z cukrzycą typu 2 wykazano, że inhibitory SGLT2 zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Inhibitory SGLT2: empagliflozyna, kanagliflozyna i dapagliflozyna, zmniejszały również̇ ryzyko wystąpienia niewydolności serca o 30% i spowodowały istotne 35% względne zmniejszenie ryzyka hospitalizacji z powodu HF. Co ważne, dotychczas korzystne działania leków z tej grupy opisano u pacjentów z przewlekłą HF, natomiast aktualnie brakuje jednoznacznych danych na temat działania inhibitorów SGLT-2 w stanach nagłych, w tym ostrej HF. Wyniki projektu pozwolą zweryfikować hipotezę mówiącą, że inhibitory SGLT-2 poprawiają rokowanie pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej HF poprzez zmniejszenie występowania złożonego punktu końcowego związanego ze śmiertelnością ̨ z przyczyn sercowo-naczyniowych i hospitalizacji z powodu niewydolności serca.
Środki przeznaczone na realizacje zadań w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II to 419 700,00 zł.
Całkowita wartość projektu: 30 084 379,80 zł
Wartość dofinansowania: 30 084 379,80 zł
Okres realizacji projektu: 01.09.2020 r. – 31.12.2025 r.
Badanie finansowane ze środków budżetu państwa należących do Agencji Badań Medycznych, numer Projektu 2019/ABM/01/00047
A multicenter, randomized, double-blind, placebo-controlled study to evaluate the efficacy of immunosuppression in biopsy-proven virus negative myocarditis or inflammatory cardiomyopathy (IMPROVE-MC)
Celem prezentowanego badania IMPROVE-MC jest ocena skuteczności i bezpieczeństwa 12-miesięcznego leczenia immunosupresyjnego prednizonem i azatiopryną w porównaniu do placebo w połączeniu ze standardową terapią, u pacjentów z wiruso-negatywnym ZMS/kardiomiopatią zapalną. Dodatkowym celem projektu ma być stworzenie gotowego do implementacji w polskim i światowych systemach ochrony zdrowia schematu diagnostyczno-terapeutycznego pozwalającego na modyfikację wytycznych leczenia ZMS.
Głównym badaczem w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. św. Jana Pawła II jest prof. UJ, dr hab. n. med. Paweł Rubiś, członek Oddziału Klinicznego Chorób Serca i Naczyń z Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego.
Okres realizacji Projektu: 01.10.2020 – 30.03.2028
Dofinansowanie dla całego Projektu: 12 832 586,40 zł
Środki w dyspozycji Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. św. Jana Pawła II: 793 728,05 zł
Badanie finansowane ze środków budżetu państwa należących do Agencji Badań Medycznych, numer Projektu 2019/ABM/01/00017
LEIA-HF: Levosimendan In Ambulatory Heart Failure Patients
Niewydolność serca (NS) jest obecnie największym problemem epidemiologicznym i terapeutycznym w kardiologii. Liczbę osób w Polsce z NS szacuje się na ok. 750 tys. Chorzy z NS są obciążeni wysokim ryzykiem zgonu oraz nawracających zaostrzeń, które powodują konieczność hospitalizacji. Liczba zachorowań i hospitalizacji z powodu NS wzrosła w ostatnich latach i szacuje się, że ten trend będzie się nadal utrzymywał. W 2018 liczba hospitalizacji z powodu NS wyniosła około 240 tysięcy. Roczna śmiertelność po hospitalizacji z powodu NS wynosi 15%, zaś w ciągu 5 lat umiera połowa chorych. Częstość rehospitalizacji z powodu NS wynosi 25% rocznie.
Wielu chorych jest wielokrotnie hospitalizowanych, a każde kolejne zaostrzenie zwiększa ryzyko zgonu, które w ciężkiej postaci NS dochodzi do 50%. Dlatego bardzo ważne są działania związane z profilaktyką wtórną zaostrzeń NS. Pomimo stosowania najnowszej farmakoterapii zalecanej przez ESC, chorzy nadal wracają do szpitali z objawami ostrej niewydolności serca. Szansą dla nich, podpartą zachęcającymi wstępnymi wynikami badań, może być powtarzane stosowanie levosimendanu. Podstawową odrębnością levosimendanu, wyróżniającą go na tle leków inotropowo-dodatnich, jest zmniejszanie wydatku energetycznego serca w przeliczeniu na efektywność skurczu, niezwiększanie zapotrzebowania na tlen, działanie wazodylatacyjne i kardioprotekcyjne.
Badanie LEIA-HF (LEvosimendan In Ambulatory Heart Failure patients) ma na celu określenie skuteczności powtarzanych wlewów levosimendanu u ambulatoryjnych pacjentów z zaawansowaną skurczową niewydolnością serca. Do badania zrandomizowanych zostanie 350 pacjentów (175 do grupy leczonej levosimendanem i 175 do placebo, łącznie w 12 ośrodkach).
Zalety badania LEIA-HF polegają na przyjęciu „twardego” pierwszorzędowego punktu końcowego przy odpowiednio licznej grupie badanej, długim czasie obserwacji i podawaniu levosimendanu/placebo przez cały 12-to miesięczny okres trwania zasadniczej fazy badania, jak również na innowacyjnej II fazie, pozwalającej ocenić bezpieczeństwo zaprzestania leczenia.
Przy pozytywnych wynikach LEIA-HF krótkookresowy efekt zdrowotny w porównaniu do obecnego standardu leczenia to uchronienie w ciągu roku w Polsce 3750 osób przed śmiercią lub zaostrzeniem niewydolności serca i pobytem w szpitalu. W perspektywie długookresowej, skuteczne leczenie levosimendanem pozwoli zahamować progresję NS, wydłuży przeciętną długość życia po rozpoznaniu NS oraz poprawi jakość życia. Jednocześnie pozwoli wielu chorym dotrwać do transplantacji serca lub wszczepienia wspomagania krążenia.
Całkowita wartość projektu: 20 582 000,00 zł
Wartość dofinansowania: 20 582 000,00 zł
Okres realizacji projektu: 01.07.2020 r. – 31.12.2024 r.