Nagrody Dyrekcji Szpitala za Najlepszą Publikację Naukową

Już po raz czwarty w naszym Szpitalu zorganizowany został konkurs na najlepszą publikację naukową pracowników Szpitala. W tym roku wpłynęło 14 zgłoszeń. Komisja Nagród Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. św. Jana Pawła II w składzie: prof. dr hab. n.med. Anetta Undas w roli Przewodniczącej, prof. dr hab. n. med. Maria Olszowska, prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gajos, prof. dr hab. n. med. Tadeusz Przewłocki, podjęła decyzję, iż:

• Nagrodę I stopnia otrzymuje zespół autorów:

Elżbieta Paszek*, Maciej Polak, Agata Hanna Bryk-Wiązania, Małgorzata Konieczyńska, Anetta Undas za artykuł: „Elevated plasma factor XI predicts cardiovascular events in patients with type 2 diabetes: a long-term observational study” Cardiovasc Diabetol 2023. Jul 17;22(1):182, doi: 10.1186/s12933-023-01905-5

Dr n. med. Elżbieta Paszek na co dzień pracuje w Oddziale Klinicznym Kardiologii Interwencyjnej z Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego w naszym Szpitalu. Naukowo interesuje się patofizjologią choroby niedokrwiennej serca i jej powikłań, w tym zawału serca.

O publikacji:

Pacjenci z cukrzycą typu 2 są szczególnie narażeni na wystąpienie tzw. niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych, przede wszystkim zawału serca i udar mózgu. Szacuje się, że zdarzenia te odpowiadają za połowę zgonów chorych z cukrzycą typu 2, a identyfikacja osób podwyższonego ryzyka jest trudna.
W publikacji pt.: „Elevated plasma factor XI predicts cardiovascular events in patients with type 2 diabetes: a long-term observational study” przedstawiono wyniki badania obserwacyjnego, które pokazało, że pacjenci z cukrzycą typu 2, u których poziom czynnika XI krzepnięcia jest powyżej górnej granicy normy (tj. 120%), mają wyższe ryzyko wystąpienia zawału serca oraz udaru mózgu w obserwacji wieloletniej. Co szczególnie istotne, poziom czynnika XI powyżej 120% był związany z ponad 4-krotnym wzrostem ryzyka zgonu sercowo-naczyniowego.
Wyniki badania pozwalają wstępnie wnioskować, że oznaczanie czynnika XI może w przyszłości wspomóc identyfikację pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy są szczególnie zagrożeni i prowadzić intensywniejszą profilaktykę. Możliwe, że intensywnie badane obecnie leki hamujące działanie czynnika XI pozwolą w niedalekiej perspektywie zapobiegać tym niekorzystnym zdarzeniom i obniżyć śmiertelność sercowo-naczyniową w grupie chorych z cukrzycą typu 2.

• Nagrodę II stopnia otrzymuje zespół autorów:

Kamil Jonas, Marcin Kurzyna, Ewa Mroczek, Łukasz Chrzanowski, Tatiana Mularek-Kubzdela, Ilona Skoczylas, Piotr Błaszczak, Grzegorz Grześk, Katarzyna Mizia-Stec, Beata Kuśmierczyk, Karol Kamiński, Ewa Lewicka, Małgorzata Peregud-Pogorzelska, Michał Tomaszewski, Wojciech Jacheć, Zbigniew Gąsior, Agnieszka Pawlak, Robert Ryczek, Piotr Pruszczyk, Anna Doboszyńska, Katarzyna Widejko-Pietkiewicz, Wiesława Zabłocka, Marcin Waligóra, Grzegorz Kopeć* za artykuł: „Impact of diabetes mellitus on disease severity and patient survival in idiopathic pulmonary arterial hypertension: data from the Polish multicentre registry (BNP-PL)”  Cardiovasc Diabetol 22, 177 (2023) doi.org/10.1186/s12933-023-01885-6.

Dr n. med. Kamil Jonas jest lekarzem w trakcie specjalizacji z kardiologii i pracuje na Oddziale Klinicznym Chorób Serca i Naczyń z Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego oraz w Ośrodku Chorób Krążenia Płucnego UJ CM w Krakowie.

O publikacji:

Publikacja obejmuje analizę danych pochodzących z Ogólnopolskiej Bazy Danych Nadciśnienia Płucnego (BNP-PL). Praca została opublikowana w międzynarodowym czasopiśmie Cardiovascular Diabetology i przedstawia wpływ cukrzycy na rokowanie pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym (TNP).
Cukrzyca odgrywa istotną rolę w przebiegu wielu chorób układu sercowo-naczyniowego i może wiązać się z podwyższonym ryzykiem zgonu. Jej wpływ na przebieg TNP wciąż nie został jednak dobrze poznany. Wnioski z nagrodzonej  publikacji stanowią pierwsze doniesienie z dużego wieloośrodkowego rejestru, który reprezentuje całą dorosłą populację pacjentów leczoną z powodu tej rzadkiej choroby w Polsce. Jak wskazują wyniki, chorzy na TNP i cukrzycę wykazują cechy bardziej zaawansowanej choroby naczyń płucnych oraz mają częściej niepomyślny przebieg choroby niż chorzy bez cukrzycy, niezależnie od wieku, wskaźnika masy ciała (BMI) i współistniejących chorób sercowo-naczyniowych. Te wyniki wpisują się w prowadzoną aktualnie dyskusję nad sposobem leczenia TNP u pacjentów z chorobami współistniejącymi. Jak wskazuje publikacja wymagają oni szczególnego zaangażowania ze strony zespołów leczących.

• Nagrodę III stopnia otrzymuje zespół autorów:

Michał Błaż, Joanna Natorska, Jan P Bembenek, Anna Członkowska, Michał Ząbczyk, Maciej Polak, Anetta Undas* za artykuł: „ Protein Carbonylation Contributes to Prothrombotic Fibrin Clot Phenotype in Acute Ischemic Stroke: Clinical Associations” Stroke  2023 Nov;54(11):2804-2813, doi: 10.1161/STROKEAHA.123.043628.

Lek. Michał Błaż jest neurologiem, który na co dzień pracuje w Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym i Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej. Jego zainteresowania naukowe obejmują udar mózgu i przemijające epizody niedokrwienia – ich epidemiologia, czynniki ryzyka i leczenie, a także choroby nerwowo-mięśniowe, w szczególności ultrasonografia nerwów obwodowych i mięśni.

O publikacji:

Nagrodzona praca została opublikowana w prestiżowym czasopiśmie Stroke. Jej przedmiotem była ocena karbonylacji białek (markeru stresu oksydacyjnego) oraz parametrów skrzepu fibrynowego u pacjentów w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu. Wykazano, że karbonylacja białek narasta wraz z czasem od początku objawów i proporcjonalnie do ich nasilenia oraz jest hamowana przez leczenie trombolityczne. Powiązana jest również z większą gęstością sieci fibrynowej oraz ryzykiem wystąpienia ukrwotocznienia udaru, zgonu czy niesprawności. Otrzymane wyniki mogą istotnie przyczynić się do poznania patomechanizmu tworzenia i rozpuszczania skrzepu w ostrej fazie udaru mózgu. Karbonylacja białek może okazać się obiecującym biomarkerem nasilenia udaru, a także posłużyć do oceny ryzyka powikłań i sprawności pacjenta.

Serdecznie gratulujemy!